Op 7 april 1994 begint er in Rwanda een tragedie die zijn weergave niet kent. Eentje die voor veel mensen hun voorstellingsvermogen te boven gaat. Op 7 april 1994 begint met het neerhalen van het vliegtuig van de toenmalige president Habyarimana een slachtpartij welke precies 100 dagen duurde. In deze 100 dagen werden er naar schatting 800.000 tot 1.000.000 Tutsi en gematigde Hutu’s de dood ingejaagd.
In 100 dagen tijd werd naar schatting 75 procent van de aanwezige Tutis in Rwanda vermoord. Deze moorden werden voornamelijk gepleegd door 2 Hutu milities genaamd Interahamwe en de Impuzmugambi. De laatste was een jeugdbeweging. Dit gebeurde op beestachtige wijze vaak werden mensen eerst verminkt voor ze gedood werden. Hiervoor werden machetes gebruikt. Vrouwen en kinderen werden niet gespaard.
In 100 dagen tijd werden er complete families vermoord. Complete generaties werden weggevaagd. De overlevenden getekend voor het leven. De genocide wordt ook wel de Intieme genocide genoemd. De daders vermoorden mensen uit hun eigen kring. Familie, buren of collega’s werden. De aantal daders die actief hebben meegedaan wordt geschat op 200.000. Veel van deze daders wisten te ontvluchten naar andere landen in de regio. Veel van deze daders werden door de goedlopend propagandamachine beïnvloed om te gaan moorden. Soms was de belofte van een stukje grond al genoeg.
In deze 100 dagen keek de wereld toe. Er was een VN macht aanwezig in Rwanda. Deze kon door de zeer beperkte mandaat niets doen. Nadat er Belgische VN-soldaten waren vermoord trok de VN zich terug.
Na 100 dagen kwam er een einde aan de genocide. Dit dankzij ingrijpen van de Rwandees Patriottisch Front. De RPF werd geleid door Paul Kagame. In 2000 werd Kagame president en is dat vandaag de dag nog steeds. Onder leiding van Kagame is Rwanda na de genocide weer opgebouwd. Elk jaar begint er op 7 april in Rwanda de Kwibuka. Vrij vertaald betekend het herdenken. Er vinden dan verschillende herdenkingsceremonies in Rwanda plaats.
Deze inktzwarte bladzijden uit de geschiedenis van Rwanda zullen altijd aan Rwanda verbonden blijven.. Er zijn nu 30 jaar geleden zulke barbaarse wreedheden begaan waar wij ons in het westen geen voostelling van kunnen maken! Laten wij dat ook zo houden en laten wij met elkaar er voor waken dat Genocide of volkerenmoord zoals in Rwanda nooit meer plaats vind!
Daarom herdenken wij zodat zij die er niet meer zijn nooit vergeten worden!
Reactie plaatsen
Reacties